شعر کوتاه

حجم نگاهت،

شعرهایم را از وزن انداخت

اکنون مشتی کلام

درون دفترم افتاده‌اند

بی‌صدا

✍️بهاره عبدی

به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin
پست های مرتبط

4 پاسخ

  1. چه شعر زیبایی!

    و عجیبه که اینقدر دقیق به ارتباط بین حجم نگاه (که آدم رو به یاد زیادتر بودن حجم نثر نسبت به شعر)، و افتادن شعرهاتون از وزن می‌اندازه، این دیدن ارتباط خیلی جالب بود.
    همون نگاه نو که شعرایی مثل بیدل دهلوی داشتن که باعث شد نسبت به دیگران فرق کنن.

    موفق باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *