این کتاب یکی از زمان‌برترین کتاب‌هایی بود که تاکنون خوانده‌ام و فکر کنم آنطور که باید، نتوانم این اثر ارزشمند را معرفی کنم؛ چرا که تحلیل هر داستان هم زمان‌بر و هم تبحر خاصی را می‌طلبد که خارج از محدودی بنده و اینستاگرام است؛ بنابراین تنها می‌توانم یک معرفی کوتاه از فضای کلی کتاب را اینجا بنوسم.

این را در ابتدا عرض کنم که گلشیری در نگاشتن داستان‌هایش سبک ویژه‌ی خودش را دارد؛ شیوه‌ی نوشتاری که اغلب در آن جریان سیال ذهن در روایتی بی‌نظیر بیان شده است.

این کتاب مجموعه ۳۶ داستان‌ کوتاه به سبک مدرن است که به ترتیب تاریخ چاپ، در کتاب آورده شده‌اند. به گفته‌ی تحلیلگران، گلشیری در این کتاب اغلب به جامعه نگاه بدبینانه‌ و آخرالزمانه‌ای دارد که به نظر می‌رسد اغلب روی صحبتش به طبقات فرهیخته و روشنفکر جامعه است.
برخی افراد به دلیل متن پیچیده، نثر سنگین و محتوای چند لایه داستان‌های گلشیری در خواندن این اثر صبر کافی را ندارند بنابراین فرصت خواندن این اثر ارزشمند را از دست می‌دهند.

واقعیت این است که من در ابتدا با سبک نگارش گلشیری آشنایی چندانی نداشتم و نثر این کتاب برایم بسیار پیچیده و گنگ بود؛ بنابراین نیاز داشتم بعضی از داستان‌هایش را چندین بار بخوانم و آنهایی را که متوجه نمی‌شدم سراغ تحلیلشان می‌رفتم.

مجموعه‌ی «نیمه‌ی تاریک ماه» به عنوان یکی از اولین تجربه‌های داستان کوتاه مدرن به زبان فارسی، به دلیل استفاده از تكنیک‌های مختلف داستانی و مضامین قابل تاملش می‌تواند به صورت یک كتاب آموزشی در جهت آموختن شیوه‌های نوین داستان‌ نویسی، گونه‌های داستان مدرن، زوایای دید مختلف و… نویسندگان جوان را یاری کند.
شما هم اگر این کتاب را خوانده‌اید و دوست داشتید، نظرتان را برایم بنویسید.
سپاس. 🙏
✍️ بهاره عبدی