شخصی به نمایشگاه مجسه رفت. مجسمه ساز، مجسمه‌هایش را از کنار درب ورودی تا انتهای سالن به ترتیب، از ساده به پیچیده، چیده بود. آن شخص هرچه جلوتر می‌رفت،

تا آنجا که من شنیده‌ام، یکی از آشناهای خانوادگی‌یمان، از وقتی ۱۸ سال داشته و تازه پشت لبش سبز شده بوده، تا به اکنون که ۵۵ سال سن دارد

چند سال پیش شهرداری برای زیباسازی شهر آمد، چند تا از این درختان حاشیه پیاده رو بازار را قطع‌ کرد و جایشان موزایک گذاشت. خواستند چند تا درخت تنومند

در برهه‌ی از زندگی‌ به سر می‌برم که دقیقن نمی‌دانم کجای راهم. انگار در وسط کتاب جهان گیر افتاده‌ام؛ صفحه‌ی که نه به جلو ورق می‌خورد، نه توانایی این