آلن دوباتن در کتاب “جستارهایی در باب عشق”، نظر شخصی‌اش را در مورد عشق به شیوه‌ی داستان، و با  چاشنی روانشناسی، جامعه‌شناسی و فلسفه بازگو می‌کند. از آنجا که

بچه که بودم، با اینکه درس و مشق را دوست داشتم اما درس خواندن برایم سخت بود. یادم می‌آید اولین روز ابتدایی به مادرم گفتم آیا من باز به

اکثر افراد مهربان، متوقعند. از آنجا که دل مهربانی دارند، به همان چشم به دیگران هم می‌نگرند. در واقع آن‌ها بعد از اینکه برای طرف کاری انجام می‌دهند، انتظار

راستش موضوعای زیادی هستن که دوس دارم درموردشون حرف بزنم. اصن از فلسفیدن درباره‌ی همه چی خوشم میاد. دوس دارم چند نفر دور هم بشینیم و درمورد چیزایی مث

سلام استاد عزیزم راستش نمی‌دانم از کجا بیاغازم؛ اما می‌آغازم. استاد عزیزم، از سال ۹۹ تا به اکنون کمتر پیش آمده که پیگیر آموزش‌هایتان نباشم. حتا بوده یک ویدئو

موهای نازکم، دل و دماغ بیرون آمدن از پوستم را ندارند. ✍️بهاره عبدی