در یکی ازفصل‌های کتاب هنر شفاف اندیشیدن خواندم که گاهی تجربه، قضاوت ما را نسبت به مسئله‌ای تحت تاثیر قرار می‌دهد. مثلا روزی که لباس سبز می‌پوشی آن روز

انگار مغزم خشک شده. یا شاید دستانم. این همه حرف توی مغزم. به کدامشان فکر کنم. دارم زور میزنم چندتایی‌شان را بالا بیاورم تا راحت شوم. به اتاقم می‌روم.

معمولن انجام کارهای روتین‌ و تکراری آدم را دلزده می‌کند. مثلن هر وقت می‌خواهم خانه را جارو بکشم، ابتدا اتاق جلویی بعد هال و آشپزخانه و در انتها اتاق

خواب‌های خوبم را به عکاس ماهر سپردم که باوضوح ظاهرشان کند. ✍️بهاره عبدی

ساعت ۱ بامداد است. دارم دوره‌ی نقاهت سرماخوردگی را می‌گذرانم. سرفه امانم را بریده. از چند روز گلو درد و بعدش گرفتگی صدا که بگذریم، بی‌حوصلگی بعدش نوبر است.

آدم‌ها بد نیستند آنها نشانم می‌دهند همواره تنهایم حتا وقتی می‌گویند دوستم دارند، بیشتر از خودشان ✍️بهاره عبدی