تصویر بالا را که دیدم، یاد تونل وحشت دانشگاه افتادم. طراحی سالن‌ دانشکدیمان طوری بود که توی راهروهای درازش، کلاس‌ها به‌ترتیب و روبروی هم قرار گرفته بودند. یادم می‌آید

اهمیت عنوان‌نویسی (چه عنوان مطلب چه نام کتاب) در جذب مخاطب، بر کسی پوشیده نیست؛ بخصوص زمانی که به آثار یک نویسنده شناخت کافی نداری. وقتی می‌خواستم از میان

امروز یکی از دندان‌های پرشده‌ام را که مقداری از کامپوزیتش شکسته بود، به دندانپزشک نشان دادم. دندانپزشک گفت که باید آن دندان را دوباره ترمیم کنم. از آنجا که

هر روز یک فصل از کتاب هنر شفاف اندشیدن را، در زمان استراحت کاری‌ام می‌خوانم. یکی از نکات مثبت این کتاب،  فصل‌های کوتاهی است که حوصله‌ی خواننده را سر

آقای  شاهین کلانتری در یکی از وبینارهای نوشتیار، راجع‌به ارتباط ما با آدم‌ها صحبت کردند. یادم می‌آید ایشان از نویسنده‌ای حرف زدند که گفته بود،” آدم‌ها، هم بهشتند هم