در یکی ازفصل‌های کتاب هنر شفاف اندیشیدن خواندم که گاهی تجربه، قضاوت ما را نسبت به مسئله‌ای تحت تاثیر قرار می‌دهد.

مثلا روزی که لباس سبز می‌پوشی آن روز خبرهای خوبی به تو می‌رسند و تو ارتباط انحرافی را بین پوشیدن لباس سبز و دادن خبرهای خوب ایجاد می‌کنی. حال آنکه این ارتباط، تصادفی بوده و ربطی به همبستگی دو عامل ندارد.

این موضوع من را یاد یکی از مباحث درس اپیدمیولوژی انداخت.
در درس اپیدمی، مبحثی با عنوان ارتباط بین عامل‌ و علت بیماری وجود داشت که در آن از یک عامل دیگری به نام مخدوش کننده صحبت می‌شد. عاملی که به ما می‌فهماند در این میان عوامل دیگری هستند که از چشم ما پنهان‌اند اما تاثیرگذار.
گاهی به اشتباه یک عامل را سبب بروز بیماری یا رخدادی می‌دانیم حال آنکه هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد.

خلاصه اینکه گاهی رخدادهای زندگی به‌گونه‌ای رقم میخورند که ما دچار خطا در قضاوت و تصمیم‌گیری می‌شویم.

تنها راه رهایی از این گونه خطا‌ها این است که عاقلانه به موضوع بیاندیشیم و فریب ارتباطات انحرافی را نخوریم.
✍️بهاره عبدی