شعر دلتنگی

دڵتەنگی…

دڵتەنگی، تۆ چیت؛
کە هەموو ئاوازەکان،
هەموو چیرۆکەکان،
و هەموو شێعر و دڵەکانت
بە باوەشی تەنگی خۆت، داپۆشاندووە و
لە دوورەوە ڕاوەستاوی و
بە هەموومان هەر پێ ئەکەنی؟!

✍ بەهارە عەبدی

دلتنگی، تو چیستی؛
که
همه‌ی آوازها،
همه‌ی داستان‌ها،
و همه‌ی شعر‌ها و دل‌ها را
در آغوش تنگت، فرا گرفته‌ای و
از دور ایستاده و
و مدام به همه‌ی ما می‌خندی!؟

✍️بهاره عبدی

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *