الهی…
در شگفتم که
می‌دهی به بنده‌ات آنچه را که نمی‌خواهد
و نمی‌دهی به او آنچه را که می‌خواهد!
و تنها خودت می‌دانی که
آنچه را که می‌خواهد و نمی‌دهی
یا آنچه را که می‌دهی و نمی‌خواهد
چرا چنین است!
و گاهی می دهی به بنده‌ات آنچه را که می‌خواست
اما فراموش می کند آنچه را که از تو خواسته آرزوی دیرینه اش بوده
و به او که ندادیش
نمی‌آموزی حکمتت را
که نکند در راهت این صبر را
بارالهی …
مارا جز آن دو دسته قرار مده
ما را قدر دان آنچه می‌دهی کن
سپاسگزار آن
نه فراموش کار آن
و بر من ببار صبرت را
که با آن باز کنم در هر حکمت نهفته را
تا شاید اندکی
تنها اندکی
از این سرگردانی بیرون آیم !🌱

✍️بهاره عبدی