آدم‌ها بد نیستند آنها نشانم می‌دهند همواره تنهایم حتا

نیامدی و باغ دیدگانم به انتظار فصل رسیدنت خشکید

به من نگاه کن می‌خواهم قابی از چشمانت را

از خیالت پُر شده‌ام از سرو نت لبریز اینجا

تا دیر نشده با من حرف بزن برایم از

باران خاک را بوسید و محو شد شبنم، برگ