لحظه‌ی حال
اکنونی که،
همیشه چوبش را می‌خورم
می‌گذرد،
لباس گذشته را می‌پوشد
و بر تمام ثانیه‌های ساعتم،
دلتنگی را می‌چکاند!
✍️بهاره عبدی
لحظه‌ی حال
به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin
پست های مرتبط
دسته‌ها
- آنچه از زندگانی آموختهام (7)
- اندر باب نوشتن (7)
- تکههایی از کتابها (1)
- توصیههای نویسندگان به من (2)
- جرعهای خاطره (3)
- جملات قصار (8)
- خاطرات (1)
- خواب و رویا (5)
- داستان کوتاه (10)
- داستانک (22)
- سبک جدید زندگی (13)
- شعر (19)
- شعر کوتاه (15)
- طنز (8)
- عکس نوشته (30)
- فیلم (1)
- کاریکلماتور (11)
- کتابخوانی (1)
- ماجراهای آقای پستچی (2)
- مخلفات (4)
- معرفی کتاب (56)
- مینیمالهای من (18)
- نامهها (4)
- هایکو (4)
- یادداشت روزانه (15)
2 پاسخ
و آینده می‌آید
آینده‌ای که بی دلتنگی
در آسمان آن پرواز می‌کنیم
جاودانه می‌شویم
مانند پرستو‌هایی که در غروب یک تابلوی زیبا
در حال پروازند
آری
جاودانه می‌شویم
《ما آیندگانیم》.
بسیار عالی. 👏🌹